Kastracja - plusy, minusy i wątpliwości

asher · Gość

Bugajski, sikoliz, choć niezbyt zapalczywy, został wylastrowany w wieku 11 lat. Sikolizanie zdecydowanie się zmniejszyło, ale czasem się zdarzało, podejrzewam, że w obliczu jakichś wyjątkowo świezych cieczkowych zapachów.

Ja, konsekwentnie, podtrzymuję zdanie, że nie kastrowałabym swoich psów (bez względu na płeć), zanim dojrzeją. Hormony płciowe służą nie tylko romnażaniu. Mimo, że doświadczyłam guzów sutka u suki, nie przemawia do mnie tego rodzaju profilaktyka. Zwłaszcza, że wczesna kastracja niesie za sobą ryzyko "powikłań" długofalowych.

BTW, Flaire, czy to prawda, że w Stanach ponoć już od jakiegoś czasu odchodzi się od kastracji szczeniąt (takich całkiem malutkich)?

EDIT.
Sama znalazłam odpowiedź Flaire, pisała o tym w tym topiku:

magnitudo

Hanik · Gość

Flaire

coztego · Gość

asher · Gość

Po pierwsze, "prawidłowo" to znaczy...? Czy to określenie zawiera w sobie "przed pierwsza cieczką"?

Po drugie, chętnie dowiedziałabym się czy:
- nie wzięto pod uwagę ucieczek suk w rui i śmierci tragicznej w związku z tym,
- właściciele zarówno suk kastrowanych, jak i nie kastrowanych uwzględnianych w tym badaniu są równie troskliwi i dbali o zdrowie swoich zwierząt, co skutkuje np. tym, że nie zignorowali oznak ropomacicza, nie przeoczyli niewielkich guzków przy sutkach - bo wiadomo, że wcześnie wykryte zarówno ropomacicze, jak i nowotwór są mniej groźne dla życia, jak te w zaawansowanym stadium.
- uwzględniono przypadki zgonu podczas zabiegu kastracji, spowodowanego reakcją organizmu suki na narkozę (co przecież nie oznacza, że sama sterylizacja była przeprowadzona nieprawidłowo).

I jak to wygląda odnośnie kastracji samców, też przedłuża życie? Bo z tego co czytałam, u kastrowanych samców dość znacznie wzrasta ryzyko zapadnięcia na nowotwór prostaty (odwrotnie, niż u mężczyzn)?
A link do wywiadu mi się nie otwiera Sad

Flaire, a czy znasz badania długofalowych skutków kastracji suk i psów, przeprowadzanej w wieku ok. pół roku? Bo sam fakt, że tak się robi od kilkudziesięciu lat mnie nie przekonuje Wink

Ja, jak wspomniałam, czytałam streszczenie takowych, no i to własnie zdecydowanie zachwiało moim entuzjazmem dla przeprowadzania kastracji tak wcześnie. Niestety, linku do tego artykułu nie mogę znaleźć. Ale z tego co pamiętam, badania przeprowadzano na ok. 200 osobnikach (choć głowy nie dam, mogę się mylić, na pewno jednak było to więcej, niż kilka zwierząt; zapadło mi to w pamięć w kontraście do badań nad skutkami kastracji "bardzo wczesnej", tj. kilku-kilkunasto tygodniowych szczeniąt i kociąt - wnioski z tych badan wypływały bardzo optymistyczne, tyle, że... przebadano raptem kilkanaście zwierząt Wink

).

O zależności między guzami sutka, a nasilonymi objawami ciąży urojonej i/lub nieregularnymi cyklami ja też słyszałam. Sądzę, że taka opinia wzięła się stąd, że zarówno jedno, jak i drugie jest sterowane hormonami płciowymi. Nie wiem jednak, na ile jest to fakt, a na ile czysta teoria.

Kończąc przydługi wywód, ja nie jestem przeciwniczką kastracji. Ale uważam, że wyliczanie jedynie zalet jest manipulacją.
Niech każdy sam zdecyduje, czy chce kastrować swoje zwierzę, choćby robił to tylko dla własnej wygody. Ale, żeby naprawdę ZDECYDOWAĆ, właściciel psa/suki musi znać zalety ale też wady tego zabiegu.

Jeszcze jedno mnie ciekawi, jednym z powikłań kastracji suk jest nietrzymanie moczu. Suce podaje się wtedy leki, o ile się nie mylę hormonalne? Czy podawanie tych hormonów nie ma żadnych skutków ubocznych, jest obojętne dla organizmu suki?

I jeszcze jedno (ciekawska jestem Wink

). Czy obustronne wnętrostwo, ma takie same skutki dla zwierzęcia, jak bardzo wczesna (tj. w wieku kilku-kilkunastu tyg.) kastracja?

Flaire

Flaire

Tutaj wspomniany wywiad - jak link wróci, to usunę post:

Sterylizacja pod kontrolą

Mój Pies: 3/2008 (198)
strona: 64

Sterylizacja to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów weterynaryjnych. Może dlatego niektórzy lekarze podchodzą do niej ze zgubną w skutkach nonszalancją. Nie bójmy się sterylizować zwierząt - ale dopilnujmy tego, co w naszej mocy

Budulka, pięcioletni welsh corgi cardigan z Warszawy, zachorowała nagle. Ostry brzuch, brak apetytu, chwiejny chód. Słabła z godziny na godzinę. Zrobiono badanie krwi. Może to babeszjoza? Nie. Może zatrucie? Też nie. Dopiero USG jamy brzusznej wyjaśniło, jaki jest powód złego samopoczucia suczki: ropomacicze po źle wykonanej sterylizacji. Natychmiastowa operacja uratowała jej życie.
Sześcioletnia przygarnięta ze schroniska Sabra z Krakowa nie miała tyle szczęścia. Badania krwi dowiodły, że od dłuższego czasu w jej organizmie rozwijał się stan zapalny, ale trudno było ustalić jego przyczynę. W styczniu tego roku zdrowie suczki zaczęło się gwałtownie pogarszać: tkliwy brzuch, wymioty, brak apetytu. USG jamy brzusznej nie wykazało poważnych zmian. Sabra trafiła na stół operacyjny. U „wysterylizowanej” suczki lekarze znaleźli oba jajniki! Jeden z nich skleił się z jelitami, doszło do perforacji trzustki i ostrego zapalenia otrzewnej. W porozumieniu ze zrozpaczoną właścicielką suczki nie wybudzono już po operacji.
Sabra była sterylizowana dwa razy. Najpierw podwiązano jej jajowody - cieczka pozostała. 15 miesięcy później polecony weterynarz rzekomo usunął macicę i jajniki...

Jak się ustrzec przed takim dramatem? Pytamy doktora nauk weterynaryjnych Sławomira Gizińskiego, krajowego specjalistę do spraw rozrodu zwierząt.

Z czego najczęściej wynikają komplikacje po sterylizacji?
Z nieusunięcia w całości jajników. To biologicznie silna tkanka i jeśli zostanie nawet 2-3-milimetrowy fragmencik, potrafi się odtworzyć, być czynna hormonalnie i wywołać objawy cieczki. Co gorsza, jeśli zostawimy na przykład jedną piątą jajnika, to potrafi on przejąć funkcje tego drugiego i wydzielać tyle samo, a nieraz więcej hormonów niż dwa czynne jajniki. Widziałem suki, które po 5-6 latach od sterylizacji dostawały cieczkę - nawet silniejszą i częstszą niż przed zabiegiem.
Czasem, żeby się usprawiedliwić, lekarze weterynarii mówią o tak zwanym syndromie trzeciego jajnika. Niektórzy twierdzą, że po sterylizacji funkcję jajników przejmują nadnercza - i stąd cieczka. To nieprawda - estrogeny są wydzielane tylko przez jajniki i łożysko. Wykonałem już co najmniej 40 poprawek po sterylizacjach i zawsze znajdowałem nieusunięty jajnik.

Sabrze nie usunięto ani jednego...
To są bardzo rzadkie przypadki. Jeśli zostawimy jajniki, one rosną, powstają zrosty, pęcherze i torbiele. Takie jajniki mogą też - choć rzadko - ulegać procesom nowotworowym. Najgorsze jest jednak to, że cały czas wydzielają hormony, które mogą prowadzić do nowotworów gruczołu mlekowego. Również cukrzyca, choroby skóry, depresja szpiku kostnego są pochodną aktywności jajników.

Nieumiejętne wycięcie macicy też nastręcza takich problemów?
Pozostawienie zbyt krótkiego kikuta macicy powoduje czasem uszkodzenie moczowodów. Zbyt długi natomiast przyrasta i przekształca się w tkankę, która może ulegać stanom zapalnym i powodować zrosty.

Jakie objawy po sterylizacji powinny zaniepokoić właściciela?
W pierwszym okresie po operacji do takich objawów należą: wysoka temperatura, bladość błon śluzowych, wyciek z rany, brak apetytu, apatia. Czasem trudno stwierdzić, czy to efekt bólu, czy też naczynia są źle podwiązane i nastąpił krwotok wewnętrzny. Później powinna zaniepokoić cieczka, rozpulchniony srom i wypływ z dróg rodnych, problemy z oddawaniem moczu, wymioty, tkliwość brzucha.

Co wtedy zrobić?
Wykonać USG. Badanie powinien przeprowadzić dobry specjalista, choćby i na kiepskim aparacie. Najlepiej zrobić to, kiedy suka ma cieczkę, bo wtedy organy są powiększone i lepiej je widać. Należy zwrócić uwagę zwłaszcza na okolice prawego jajnika, bo ma on bardzo krótkie więzadło i to właśnie ten jajnik lekarze najczęściej pozostawiają. Można też zbadać poziom hormonów płciowych we krwi -po sterylizacji nie powinno ich być.

Jakie psy trzeba sterylizować?
Wszystkie, które nie są przeznaczone do rozrodu. Są dowody naukowe na to, że prawidłowo przeprowadzona sterylizacja przedłuża sukom życie - nie mają cieczki, nie dochodzi do ropomacicza, jest mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia guzów gruczołu sutkowego, cukrzycy, schorzeń skóry - no i zachowań związanych z cieczką, np. agresji.

Są też jednak minusy...
Otyłość i matowość sierści, a także pokastracyjne nietrzymanie moczu u suk dużych ras - i to niezależnie od tego, czy operację wykonano prawidłowo, czy nie. Po prostu do 20 proc. suk dużych ras po sterylizacji może się nabawić takiej przypadłości. Daje się ją jednak skutecznie leczyć farmakologicznie.

W jakim okresie cyklu należy przeprowadzić sterylizację?
Co najmniej miesiąc po rui lub najpóźniej miesiąc przed nią. To ważne, bo hormony płciowe powodują spadek krzepliwości krwi, toteż zabieg wykonany podczas rui może się skończyć krwotokiem. Z kolei poprawki posterylizacyjne przeprowadza się właśnie podczas rui, bo wtedy pozostawiony jajnik jest większy i łatwiej go znaleźć.
Zwłaszcza przed sterylizacją suk powyżej siódmego roku życia trzeba dokładnie sprawdzić stan ich zdrowia. Zalecam badanie krwi (morfologia z rozmazem i biochemia) oraz EKG.
Przed powrotem do domu suka musi być w pełni wybudzona z narkozy. Przez pierwsze dwie doby trzeba jej podawać środki przeciwbólowe, żeby zmniejszyć cierpienie. Niekiedy konieczny jest antybiotyk. Szwy usuwa się 10. dnia po zabiegu i wtedy zwierzę wraca do pełnej formy.

asher · Gość

Aaaa, ten artykuł. Zarówno autorkę, Izę Szumielewicz, jak i historię Sabry doskonale znam. Dla Beaty, jej właścicielki do tej pory to straszny dramat Sad

A wracając do kwestii wady-zalety sterylizacji, oba moje zwierzęta wykastrowałam. Sabinka miała nowotwór gruczołu mlekowego i usunięte obie listwy. Bugajski miał przerost prostaty i początek nowotworu jąder.
Przed tym kastracja (w przypadku suki wczesna) by uchroniła.

Ale jednocześnie wczesna kastracja zwiększyłaby ryzyko zapadnięcia psa i suki na kostniakomięsaka, a u samca kastracja w każdym wieku zwiększyłaby ryzyko zachorowania na nowotwór prostaty. Dlatego dla mnie równanie nie jest proste.

Zacytuję siebie samą, to post sprzed kilku lat, poniższe moje wnioski były wtedy czysto teoretyczne, z artykułem potwierdzającym wprost, że kastracja przed zakończeniem procesu wzrostu faktycznie zwięsza ryzyko kostniakomięsaka zapoznałam się później.
Gwoli wyjaśnienia:
- pisząc o "tym nowotworze" mam na myśli właśnie kostniakomięsaka, z którego powodu, nota bene, straciłam Sabinkę,
- jak wiadomo kastracja w wieku ok. pół roku powoduje przedłużenie procesu wzrostu.

Flaire

malinowa

Zastanawiam się nad sterylizacją mojej Tigi. Co radzicie? Tiga ma 4,5 lat i ciążę za sobą, ale nie urojoną (jak wcześniej pisałam w Kawiarence chyba) tylko prawdziwą, ale za młodu i urodziła martwe szczenięta; to było jeszcze u poprzednich właścicieli. Chciałabym, żebyście mi doradzili. A poza tym jak duże wiąże się z tym ryzyko? Rozmawiałam dzisiaj z moim weterynarzem, powiedział, że można by to zrobić za miesiąc (Tiga jest teraz w trakcie cieczki). Słyszałam, że po trzech miesiącach od cieczki. I jakie zmiany mogę zaobserwować u suki? Bo czytałam gdzieś, że młodym suczkom nie zmienia się charakter ani nic, a że psom może zmienić się sierść i zachowanie dość dużo. O zachowaniu - to prawda, wiem. Ale co z tym włosem? Wcześniej czytałam o tym jak suce zmienił się włos, na taki miękki. To jak to w końcu jest - bo włos się czasem może zmienić, to wiem, ale czy tylko psom? Czy sukom i psom? Czy jak? Z góry dziękuję za odpowiedzi Smile

goranik

moim sukom (obie erdelki mialam wysterylizowane) sie zmienil troche, troche watowaty sie zrobil niestety, ale Daszka tez jest wysterylizowana i na razie ma wlos ok. wiec troche moze sie zmieni, ale jak bedziesz trymowac to nie az tak znowu bardzo zeby to mialo ci wplynac na decyzje.

coztego · Gość

malinowa

Z tym włosem to tak, że moja to kundelka ma taki ostry ok 1cm włos, zresztą, to najmniej ważne..
Weterynarz powiedział żeby sterylizować po 1 msc... Ja żeby było tak pośrednio to obstawiam 1,5 - 2 msc.

magnitudo