Już nie smutny żywot terierkowatego Kubusia- ma dom!

Kingsize

Długa i smutna historia żywotu wiejskiego psa...
Od kilkunastu już lat zajmuję się psami naszych sąsiadów. Dokładniej sąsiadów naszej działki z okolic Grójca. Mają oni typowo wiejskie gospodarstwo i typowo wiejskie podejście do zwierząt. Już mi zwisa, że uważają mnie za nawiedzoną psią mamę, ważne że mogę robić z ich psami co mi sie żywnie podoba.
Niecały rok temu stali się posiadaczami małego szczeniaczka- Kubusia. Początkowo psiak biegał swobodnie po podwórku, jednak odkąd zaczął podkradać jajka (zapewne z głodu) i (podobno) dusić kury trafił na łańcuch.
Psiak zmienił się nie do poznania, popadł w depresję. Ciężki łańcuch i gruba obroża wyraźnie do niego nie pasują. Pomijam fakt, że został przywiązany na króciutkim łańcuchu do ogrodzenia, bez żadnej budy czy innego schronienia przed słońcem czy wiatrem. Brak jakiegokolwiek pojemnika na wodę, w garnku resztki chleba z wodą, ogórki, przypalony ryż- to jego codzienna dieta.
Przez ostatni tydzień byłam na działce, wzięliśmy Kubę do nas. Biegał z naszymi psami po działce, chodził na wycieczki do lasu, ganiał za rowerem. Poznałam też bliżej jego charakter. Kuba ma obecnie ok.roku, jest bardzo przyjacielsko nastawiony do psów. Mojego samoyeda pokochał, lizał go ciągle po pysku a nawet po zębach i podniebieniu Razz

Uwielbia się bawić, ukochał sobie piłeczki naszej Daszy (którą zresztą przygarnęliśmy właśnie od tych ludzi), szalał za zdalnie sterowanym modelem mojego męża. To naprawdę cudowny pies. Świetnie zachowywał się w stosunku do mojego 1,5 rocznego synka. Pięknie biega przy rowerze, w lesie bardzo się pilnuje nas i naszych psów.
Niestety po tygodniu Kuba musiał wrócić na swoje podwórko. Zmajstrowałam mu coś na kształt budy, w wiaderku zostawiłam mu zapas 3kg suchej karmy, dostał swoją kość i piłeczkę którą ukochał.
Mimo wszystko nie potrafię zapomnieć smutku w jego oczach. Liczył, że zostanie już z nami.
Zastanawiam się, czy dobrze zrobiłam zabierając go na ten tydzień do nas. Chciałam, żeby mógł odreagować, pobiegać po trawie, lesie, pobawić się z nami i naszymi psami. Nie wiem naprawdę, czy to był dobry krok.
Kochani, muszę znaleźć Kubie dobry dom, na jaki ten cudowny pies zasługuje. Może znacie kogoś, kto mógłby mu go ofiarować?

Kuba został przez nas odrobaczony i zabezpieczony przed pchłami i kleszczami, szczepiony "podobno" też był.

Zdjęcia Kuby z początku wiosny

magnitudo

cudny psiak Ach

trzymam za niego Kciuki

zadziorny

My też

Kingsize

Hej,
milczę gdyż ważą się losy Kubusia... Moja znajoma sasiadka namawia swoją koleżankę, która niedawno straciła swoją psinę. Ponoć kobieta to psiara, mieszkapod Warszawą w domku z ogródkiem, więc wymarzone warunki dla Kubusia. Dziś wysłałam jej zdjęcia Kuby. Trzymajcie ze mną mocno kciuki, żeby udało się tej psiej bidzie wakacje spedzić już w nowym domku Smile

magnitudo

tej mordce nie można się oprzeć, a jeśli naprawdę jest taki jak piszesz to bankowo ma już nowy dom Kciuki

i czekamy na wieści Cool

zadziorny

Czekamy

Benita

Kamilko dopóki sie nie pozna psa lub go sie nie zobaczy choć na zdjeciach nie ma sie do niego takiego osobistego stosunku. Jednak teraz jak go zobaczyłam na zdjeciach i przypomniałam sobie to, co o nim mówiłaś serce mi sie kroi. Sama swiadomosc, że takich ludzi jak Ci gospodarze jest w Polsce bez liku. Nawet u mnie, w pobliskich wsiach koło Łomianek tyle jest psiaków wałęsających sie i szukajacych jedzenia po śmietniskach. Myslę, że dobzre robisz, że go biezresz do siebie na ten czas pobytu na działce. Psiak może przynajmniej poznać namiastke prawdziwego domku. Nie mam pojecia od strony psychicznej, jak to na niego wpływa, ale mysle, że lepsze jest to , że przynajmniej przez kilka dni nie chodzi głodny, żziebniety, może sie pobawic i pobiegać swobodnie. Trzymam kciuki za Kubisia by znalazł sie dla niego domek. Bo najgorsze jest to , że Kubus jak i Balbinka zasługuja na taki domek z prawdziwego zdarzenia, a tak cięzko jest ze znalezieniem. Mam nadzieje, że Kubusiowi sie uda !!!! Wink

beata

co z Kubusiem , my tez trzymamy kciuki choc tego nie widac.

Kingsize

Wyslalam fotki tej kobiecie mmsem bo maila nie mialam, wyslalam tez smsa, ze gdyby miala jakiekolwiek pytania niech smialo dzwoni i nic, cisza...
Mam zle przeczucia. Nie chce w zaden sposob naciskac na ta pania, nie chce aby robila to tez moja znajoma sasiadka (znajoma tej pani),nie bede wiec do niej dzwonic i namawiac zeby wziela Kube. Znam kilka przypadkow, kiedy ludzie zostali uszczesliwieni psem na sile i zle sie to dla niego skonczylo.

Po cichu licze jednak na to, ze nieslusznie pisze ten czarny scenariusz a pani niebawem sie na Kube zdecyduje.

Benita

TRZYMAM KCIUKI !!!!

Kingsize

Niestety pani sie do mnie nie odezwala Sad

Sasiadka ma do niej dzwonic jakos w tym tygodniu, ale podejrzewam ze domek nie wypali... Sad

Bylismy w weekend na dzialce. Masakra. Kuba wychudl, miska do polowy wypelniona piachem- zero sladu po wodzie!! a upal byl w czwartek nie najgorszy. Siedzial bidaka na tym krociutkim lancuchu, pokopal doly chyba po to,zeby skryc sie gdzies przed sloncem.
Zabralismy go na dzialke- zupelnie inny pies. Biegal szczesliwy po lesie, tarzal sie w trawie jak oszalaly, ganial z naszymi psiakami, nas wylizal ile sie dalo Smile

Niesamowicie gania za duza,pompowana pilka Adasia. Biega po calej dzialce popychajac ja swoimi krotkimi lapkami i noskiem, lawiruje miedzy krzakami, przeskakuje nad lub przeciska sie pod ogrodowymi laweczkami. Ten pies jest BOSKI po prostu!
Na noc odprowadzalam go do jego "domu", zeby jednak mial swiadomosc, ze to tam jest jego dom Sad

Raniutko bieglam po niego, jadl sniadanko i zaliczal spacer po lesie z naszymi psami. Tak sie cieszyl na moj widok, ze az sie caly trzasl.
W miedzyczasie pogoda zrobila sie przepaskudna, wietrznie, deszczowo brrr. Strasznie gryzly mnie wyrzuty sumienia, ze Kuba ma taka prowizoryczna budke z jakiegos zelastwa przykrytego deskami. Znalazlam u tych ludzi na podworku jakis wyrzucony kredens i przeistoczylam go z pomoca taty na Kubusiowa bude Smile

W niedziele musielismy wracac, to najbardziej przykry moment- pozegnac Kube. Odprowadzilam go na podworko, zapielam na lancuch i juz nie moglam obiecac, ze jutro rano po niego wroce. Czuje sie fatalnie majac swiadomosc, ze siedzi tam na krotkim lancuchu, bez kropli wody, pewnie nie dojada (choc zostawilam im worek karmy a Kubie pelna po brzegi miche). Nie dowierzam, ze karme dostanie on a nie np.kury :/

Mam troche nowych zdjec robionych aparatem taty, jak tylko mi je wysle wgram je tutaj.

Anisha

Biedny Kubuś... Sad

Bardzo bym chciała żeby znalazł domek! Kciuki

Benita

Ja równiez. Kamilko na razie robisz wszystko co w Twojej mocy. Wiesz o tym a jednak jest uczucie niedosytu. Znam to , bo tak samo czułam sie z Balbinka. A może na razie przynajmniej mozna byłoby sie zrzucic na porządna bude dla malucha ? Co Ty na to ? By przynajmniej miał porzadny dach nad głową. Myślę, że kazdy by podarował pare groszy a znam takiego producenta koło Płońska albo mozna kupić gdzie indziej. Wiem jednak, że te pod Płońskiem sa ocieplane i niedrogie. Za 280 zł kupiłysmy bude na Paluch ale to była ogromniasta XL. Sa ocieplane i bardzo estetycznie wykonane ( cos na wzór chatki góralskiej). To tylko taka moja sugestia by Kubus miał swoje miejsce na ziemi dopóki nie znajdzie sie dla niego domek. Poza tym , zawsze te bude mozna podarowac innemu psu. Crying or Very sad

magnitudo

ale mocno trzymam Kciuki

moj tata mieszka na osiedlu gdzie gro to starsi ludzie, ostatnio sporo psów odeszło za TM, ale jakoś nikt nie chce na starość znowu mieć psa Rolling Eyes

może to odpowiedzialność, a może kryzys Confused

Kingsize

Dziewczyny, dziekuje Wam za wsparcie i zainteresowanie losem Kubusia

Benitko, myslalam o jakiejs porzadnej budzie, obiecalam sobie ze jak tylko troszke sie odkujemy finansowo poszukam mu jakiejs nawet uzywanej na Allegro. Teraz naprawde slabo stoimy z kasa Sad

Albo bede meczyc meza i tate zeby zbili jakas w wakacje, tylko prawde mowiac nie bardzo mamy z czego, pewnie bardziej oplaci sie po prostu kupic.

Mam nadzieje, ze przez wakacje znajdzie sie dla Kubusia jakis dom, choc wiem ze to ciezki okres, ludzie wyjezdzaja itp.

Gdyby ta moja nieszczesna syt.zyciowa sie wreszcie jakos wyklarowala, gdybym miala pewnosc ze podolam z dzieckiem, 2 psami i praca- wzielabym go bez wachania do siebie na stale.
Moja mama tez jest w nim zakochana i - podobnie jak ja- chetnie by go przygarnela, tym bardziej ze z Hotem sa w sobie zakochani (Kuba wylizuje mu zeby i podniebienie Razz

). Nie mozemy jednak podjac takiej decyzji zanim nie znajde pracy. Wtedy wyjasni sie, czy znajdziemy opiekunke dla Adasia (jesli tak to czy na caly dzien, czy bedzie np. na pare godzin jezdzil do mojej mamy) i czy mama poradzi sobie z nim i 3 psami Rolling Eyes

(najgorsze te spacery...)
Mi tez ciezko jest wychodzic z malym, Dasza i wozkiem 3 razy dziennie (maz wiecznie w rozjazdach), z Kuba nie dalabym juz sobie rady sama Sad

No nic, czas wszystko pokaze...

Magnitudo- u mnie na osiedlu tez sami staruszkowie mieszkaja, wiem ze kilkoro z nich stracilo swoje psiaki ale tez nie chca brac kolejnych Sad