Niemcy- Czechy- Węgry- Rumunia /wakacje 2011/

Jaśka

No to teraz Budapeszt
Rozeznanie przed europejska i światówką Wink

Budynek parlamentu w Budapeszcie– jeden z symboli stolicy Węgier i całego kraju. Położony nad Dunajem, w dzielnicy Peszt jest jednym z najbardziej znanych gmachów państwowych w Europie i jednym z najstarszych.
Budowa trwała od 1885 do 1904, choć pierwsze posiedzenie odbyło się już w 1896, podczas hucznie obchodzonej rocznicy 1000-lecia państwa węgierskiego. Pracowało przy nim 1000 osób, zużyto 40 kilogramów złota, pół miliona kamieni szlachetnych i 40 milionów cegieł. Parlament reprezentuje styl neogotycki (widoczne jest pewne podobieństwo do siedziby brytyjskiego parlamentu) choć widoczne są też elementy barokowe (głównie we wnętrzach). Wymiary budynku robią duże wrażenie - powierzchnia użytkowa wynosi 17 000 metrów kwadratowych, długość – 268 metrów, szerokość - do 123 metrów, a wysokość kopuły - 96 metrów (drugi pod względem wielkości budynek na Węgrzech). W środku znajduje się 691 pomieszczeń (ponad 200 biur), 29 schodów, 13 wind, 27 wejść i 10 podwórzy. Wnętrza są bogato zdobione freskami i malowidłami, a także witrażami. Na zewnętrznych ścianach gmachu znajdują się herby dawnych Wielkich Węgier.

Jaśka

Jaśka

Most Łańcuchowy w Budapeszcie

uliczki wokół zamku królewskiego

Jaśka

Jaśka

Jaśka

Zamek Królewski w Budapeszcie
Nie wiadomo dokładnie, kiedy na dzisiejszym Wzgórzu Zamkowym w Budzie pojawiła się pierwsza siedziba królewska, ale najprawdopodobniej dopiero w XIV w. Najstarsze fundamenty, pochodzące z czasów Ludwika Wielkiego pochodzą z tego właśnie okresu.

Jaśka

[link widoczny dla zalogowanych]

Kolejka Sikló, zwana również Budavári Sikló, łączy górny taras ogrodów królewskich z placem Clark Adám tér, położonym przy wjeździe na Most Łańcuchowy. Jej historia sięga początków monarchii dualistycznej, tj. chwili utworzenia cesarstwa Austro-Węgierskiego w 1867r. W tym czasie, w związku z decyzją pary królewskiej o częściowym przeniesieniu dworu z Wiednia do Budy, wielu mieszkańców Budapesztu znalazło zatrudnienie na Zamku Królewskim, zasilając szeregi służby oraz oddziałów robotników fizycznych, oddelegowanych do prac przy przebudowie pałacu. Niestety nie wszyscy z nich byli w stanie znaleźć mieszkanie na terenie Starego Miasta, w związku z czym codziennie skazani byli na czaso- i energochłonną wspinaczkę na Wzgórze z niżej położonych dzielnic stolicy.

Ciągłe narzekania służby na uciążliwość dojazdu na Wzgórze zwróciły w końcu uwagę arystokracji. Ödön Széchenyi, syn hrabiego Istvána Széchenyi’ego (inicjatora budowy Mostu Łańcuchowego), podsunął pomysł rozwiązania problemu przez budowę szybkiej kolejki linowej poruszającej się po szynach, łączącej podnóże wzniesienia z placem przy Pałacu Sándor. Wagoniki, za niewielką opłatą, przewozić miały pasażerów wprost na Wzgórze, zdecydowanie przyspieszając podróż i eliminując konieczność pokonywania długiej i krętej drogi wiodącej przez bramy w murach obronnych. Budowę kolejki, prowadzoną według planów Henrika Wohlfahrta, rozpoczęto w 1868r., a pierwszy przejazd odbył się 2 marca 1870r.

Jaśka

Most Łańcuchowy
zbudowany w latach 1839-1849, według projektu angielskiego inżyniera Williama Tierney'a Clarka. Budowy mostu podjął się szkocki inżynier Adam Clark, którego nazwiskiem nazwano plac między mostem a tunelem pod zamkiem królewskim po stronie Budy

fontanna tańcząca w takt muzyki na wyspie św.Małgorzaty

Jaśka

Małgorzata w wieku trzech i pół lat została dominikanką w klasztorze św. Katarzyny w Veszprém. W wieku 10 lat zamieszkała w klasztorze dominikanek, który wzniósł jej ojciec na wyspie na Dunaju (dziś Wyspa Małgorzaty w Budapeszcie). Tam też złożyła w wieku 12 lat śluby zakonne na ręce generała dominikanów, Humberta z Romains. Z rąk prymasa Węgier otrzymała też konsekrację dziewic. Kilkakrotnie próbowano ją wydać za mąż, ale zawsze się skutecznie opierała. Czyniła starania o pokój, gdy jej brat Stefan V walczył z ojcem Belą IV. W zakonie dominikanek nie pełniła żadnych funkcji, była szeregową mniszką. Pracowała głównie z chorymi zakonnicami jako infirmerka. Oddawała się także ciężkiej pracy.

fragmenty klasztoru:

Jaśka

Jaśka

Szentendre
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1009, ale tereny Szentendre były zasiedlone dużo wcześniej - szacuje się, że od 20 tysięcy lat. Mieszkali tutaj Illyrowie, Erawiskowie oraz Celtowie, a I wieku n.e. okolicę podbili Rzymianie, budując obóz wojskowy Ulcisia Castra (Wilczy zamek). W późniejszych wiekach wyrosłe obok niego miasto nosiło nazwę Castra Constantia.
Po odejściu Rzymian przez okolice Szentendre przechodziły różne plemiona i ludy - m.in. Longobardowie i Awarowie. W IX wieku osiedlili się Madziarzy. Nazwa miejscowości pochodzi od kościoła św. Andrzeja, który jako pierwszy stanął w najwyższym punkcie osady.
W średniowieczu do miasteczka zaczęli przybywać Serbowie - uchodźcy ze swojego kraju, podbijanego przez Turków. Pierwsza fala przybyszów miała miejsce po bitwa na Kosowym Polu w 1389, kolejna w XVI wieku po upadku Belgradu. Wkrótce potem ta część Węgier także znalazła się pod osmańską okupacją, Serbowie jednak pozostali w mieście, tworząc silne skupisko słowiańskie. W XVIII Szentendre nadal pozostawało enklawą narodowościową - w 1720 88% mieszkańców było południowymi Słowianami (głównie Serbowie, ale też Chorwaci), mieszkali w mieście również Niemcy, Słowacy oraz Grecy. Z tego okresu pochodzi spora część zabytkowej zabudowy - barokowe budynki z elementami charakterystycznymi dla południowej Europy i prawosławne świątynie. Jedną z podstaw gospodarki stała się uprawa winorośli - miasto było centrum winiarstwa w środkowych Węgrzech.

Jaśka

Jaśka

Jaśka

Eger
historyczne miasto (56,4 tys. mieszkańców) na Węgrzech, położone nad potokiem Eger, między Górami Bukowymi i górami Mátra. Stolica komitatu Heves. Znane przede wszystkim z wina Egri Bikavér oraz z obrony zamku przed Turkami.
Uzdrowisko-źródła wód termalnych (potworny smród siarki):