Foksia 27.08.2003-03.01.2016

Foxy · Wysłany: Nie 19:37, 03 Sty 2016 Temat postu: Foksia 27.08.2003-03.01.2016

I stało się.. Mój pierwszy pies za TM. Pierwsze rozstanie za mną. Tak strasznie boli, że nawet się nie spodziewałam Sad

Ostre (i prawdopodobnie przewlekłe też) zapalenie trzustki, niewydolność nerek, niewydolność wątroby, rozpoczął się niedowład tylnych kończyn..

Wszystko zaczęło się 29.12 wieczorem: pies nagle zwymiotował karmą, za chwilę kolejny raz i kolejny + biegunka. Od razu widziałam, ze jest inaczej niż zwykle - sunia była inna niż zawsze, dosłownie z minuty na minutę leciała przez ręce.

Szybka narada z mężem (w domu mamy malutkie dziecko, na dodatek wcześniak) - ale to jednak ja jadę na dyżur wet, po drodze pies nadal wymiotuje, jadę tak szybko jak się da. Na dyżurze dostała leki, te co zawsze* + sól fizjologiczną - 30 minut kroplówka. Jak się poprawi to przyjechać w czwartek, jak nie to 30.12. Diagnoza - 'coś zjadła'.

Następnego dnia rano jadę do innego weterynarza, bo pies czuje się tragicznie. Zostawiam ją na badaniach, dostaje kroplówki. Dzwonią z lecznicy, że chcą wykonać test w kierunku trzustki, zgadzam się. Test wychodzi pozytywny (ostre zapalenie trzustki + z historii choroby wynika, że również przewlekłe). Na USG wychodzą zmiany w wątrobie, nerkach..

*od 2010 roku sunia miała epizody wymiotów i biegunek, najpierw leczono w kierunku wątroby (bo wysoki ALAT) - Hills dla wątrobowców, potem kazali wrócić do poprzedniej karmy (Nutra),bo ALAT spadł. A co jakiś czas epizody się powtarzały, ale były ignorowane. Zmieniliśmy weterynarza, raz na jakiś czas nadal wymioty, ale 'coś zjadła', 2-3 dni leków i była poprawa. Teraz wiemy, że to była przewlekła niewydolność trzustki, a nie problemy z wątrobą i nie 'coś zjadla'...

Sunia bardzo już cierpiała, w ogóle sama nie wstawała, nic nie jadła, tylko patrzyła na nas błagalnie. Dzisiaj, po 5 dniach ostrej i intensywnej walki, poddaliśmy się, nie widząc żadnej poprawy, a tylko cierpienie i smutek w jej oczach.

Całe 'szczęście', że u nas u weta nie jest się przy zastrzyku z psem, bo bym tego chyba nie przeżyła. Pożegnałam się z nią - łzy mi się lały strumieniami Sad

i zostawiłam w lecznicy. Koszmarne uczucie wychodzić z pustą obrożą i smyczą w ręce Sad

Wiem, że zrobiliśmy wszystko, co mogliśmy,ale i tak to tak strasznie boli, serce mi dosłownie pęka i ryczę jak głupia. I koszmarne wyrzuty sumienia, że trzeba było weterynarza zmieniac do skutku, że to że kilka osób mówi 'coś zjadła'/taka jej uroda, to nie znaczy, że tak jest.. Że nawet jak 7 osób nie widzi problemu, to trzeba było szukać dalej.. Ale człowiek ufa mądrzejszym od siebie - jak widać niesłusznie..

Nie mogę znieść tego, że w domu cicho, że nie ma cieplego łba na kolanach, że nikt już kółeczka nie przyniesie, nie pójdę z nią do lasu na spacer, a tak to kochała.

Nie wyobrażam sobie domu bez psa, jest po prostu strasznie Sad

bogula

Foxy -- byłyście razem kilkanaście lat...bardzo długo, więc i boli ...
Obejrzałam/przypomniałam sobie galerię na fotkach. Trzymaj się! Heart

Victorka

Bardzo to smutne... Trudno się pogodzić, choć wiemy, że każde zwierzątko - przyjaciel musi odejść za TM Crying or Very sad

Sunia przez wiele lat była u Was szczęśliwa i zdrowa. Krótko chorowała, niech to będzie pocieszeniem...

equitana

Dla Foksi [']....

frauka

Bardzo wspołczuję Crying or Very sad

Kati

Bardzo mi przykro Sad

[']

zadziorny

Niestety wiem jak to boli Crying or Very sad

Dla Foksi [']['][']

dzwoniec · Gość

Współczuje.

Libra

Współczuję

foksterierka · Dołączył: 19 Gru 2015 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów

bardzo współczuję...jesteśmy w podobnej sytuacji...moja foksia odeszła latem...trzymaj się

alfiki

Foxy

Dziękuję Wam za miłe słowa, nie mogłam się wcześniej zalogować, bo miałam jakiś problem z kontem.

Mijają prawie 2 m-ce odkąd Foksi nie ma z nami, a mnie wciąż się chce ryczeć jak o niej myślę Sad

I wciąż to takie niewiarygodne, że np. zbieramy sie do wyjścia i 'aha, nie trzeba wychodzić rano z psem...'

Jestem teraz na urlopie macierzyńskim, mieszkam blisko Puszczy, chodzę z dzieckiem na dłuuugie spacery i tak smutno i pusto bez futra obok siebie, a wiem, że byłaby taka szczęśliwa mogąc codziennie buszować po lesie Sad

bogula · Wysłany: Wto 12:21, 01 Mar 2016 Temat postu:

Cóż, czas Foki minął. .. życzę Ci, Wam ,aby sytuacja pozwoliła na zamieszkanie z kolejnym psim przyjacielem. Foksia w sercu i pamięci przecież na zawsze. Heart