Figo młody Welsh szuka nowego domu koniecznie z ogrodem.

rybkawiedenka

Kochani,
z ogromnym bólem serca uzgodniłam dziś z moimi rodzicami że ich welsh, który trafił do nas z hodowli Cicha Sfora pod Bydgoszczą pod koniec października, musi opuścić ich mieszkanie. Figo urodził się 22 maja 2011, ma 9 miesięcy.
Psiaka kupiliśmy po wielu wspólnych przemyśleniach, wybraliśmy starszego szczeniaka, licząc na to że będzie spokojniejszy i mniej absorbujący niż maluszek. Figo doskonale się przystosowywał ale im pewniej się czuł tym gorzej się działo. Psiak jest trenowany, codziennie ma swoje godziny z trenerem, uczy się bardzo szybko ale ignoruje moją mamę. Dosłownie wchodzi jej na głowę. Dodatkowo Figo zdecydowanie potrzebuje przestrzeni, ogrodu, lasu, wolności. Niestety, mimo zapewniej hodowcy, nie potrafi zaaklimatyzować się w 4 ścianach i wcześniejsze wychowanie przez 6 miesięcy z innymi psami na powietrzu jest silniejsze. Mój tata jest starszym Panem. Chciał mieć psa przyjaciela z którym będzie mógł spacerować a niestety Figo ma tyle energii że na krótkiej smyczy dostaje fioła i skacze, ostatnio tatę przewrócił (było ślisko). Zamknięty w mieszkaniu leży całe dnie przy oknie balkonownym i wpatruje się w przestrzeń. Biega wzdłuż balkonów, pod parapetami, piszczy i szczeka. Mamie serce się kraje bo chciałaby mu zapewnić to co potrzebuje, nie może patrzeć jak on się męczy. Ja również mam mieszkanie i nie mogę go przejąć. Chcielibyśmy znaleźć mu dobry dom, z ogrodem, właścicieli którzy będą mieli energię na zabawę z nim. Nie oceniajcie prosze i nie krytykujcie. Komentarze typu "trzeba było pomyśleć wcześniej" znam i uwierzcie mi że bardzo ciężko jest podjąć taką decyzję... Załączam zdjęcia Figunia. Można go odwiedzać w Warszawie.

Jednocześnie dodam że Figo ma pełną dokumentację od hodowcy, posiada tatuaż i czip, ma paszport i książeczkę szczepień. Jest zdrowy i zarejestrowany w Związku Kynologicznym.

O taki smutny jest Figo... mama mu zasłony odsłania żeby mógł patrzeć..

Evelynka

Trzymam kciuki za chłopaka, niech znajdzie taki domek jaki napisałaś rybkawiedenka Kciuki

Gość

Śliczny chłopczyk. Będę pytać, ale, szczerze mówię, że nie spodziewam się znaleźć mu odpowiedniego domu. Mieszkam w centrum miasta, dookoła bloki.
Trzymam kciuki za pomyślną przyszłość Figusia Kciuki

EDIT: literówka

zadziorny

My też trzymamy Kciuki

Czarna

Ja jednak napiszę....
Wydajesz się dosyć rozsądną osobą, dlaczego zdecydowaliście się na teriera, wystarczyło popytać (choćby tu na forum!) albo poczytać jakąkolwiek "psią książkę", teriery to psy potrzebujące baaardzo dużo ruchu!!! i wszędzie absolutnie wszędzie to jest napisane Rolling Eyes

Nie oceniam Ciebie, tylko się zastanawiam, skąd taka decyzja - terier zamiast jakiejś spokojnej psinki do towarzystwa???

Będę pytać Kciuki

No i jeszcze jedno - ten pies jest do oddania, czy do sprzedania?

Czarna

Nika

Ja myślę,że pies uznał trenera za przewodnika stada a cała reszta rodziny jest tylko dodatkiem do całości Hmmm

.Mama nie potrafi być w stosunku do psa stanowcza bo Jej go szkoda i stad ta sytuacja.W każdym razie Kciuki

za znalezienie dobrego domu dla psa.

rybkawiedenka

Czarna już Ci odpowiadam - wybraliśmy teriera bo to ukochana rasa rodziców. Tata w młodości miał teriery, potem w naszym domu też były. Mieliśmy świadomość czego potrzebuje pies, dużo się z nim spaceruje, poświęca mu czasu na zabawę, jeżdzimy z nim nad morze, pod Warszawe, gdzie może biegać, ale to dla niego za mało, nie możemy dać mu tyle ile potrzebuje, dlatego szukamy domu z ogrodem. Poprzednie teriery mieszkały z nami w mieszkaniach i nie było takich problemów.

W sprawie treningu - Figo ma swojego trenera który zabiera go na 2-3h do szkoleń, a potem szkoli się z mamą. Wiem że to kontrowersyjne może się wydać ale mama ze względu na tatę nie może codziennie z nim się szkolić. Figo słucha taty i trenera a mama ma dla niego za miękkie serce. Szkolony jest przez profesjonalną firmę zajmującą się treningiem psów do filmów. Taką formę wybrali rodzice i nie mnie ją oceniać.

Psiak jest do oddania, nie do sprzedaży. Chcemy dla niego wszystkiego co najlepsze a nie zarabiać na nim.

MarysiaKubiak · Dołączył: 28 Wrz 2010 Posty: 32 Przeczytał: 0 tematów

Moze forma szkolenia jest nieodpowiednia?
smutne ze widac na Figo kolczatke...

rybkawiedenka

Marysiu,

Figo ma śliczną skórzaną obrożę, tę kolczatkę ma zakładaną tylko na spacery z mamą bo szarpie strasznie i taką metodą chcą go tego oduczyć.

Byłam dziś u niego, jaki on jest pocieszny Wink

Talviszon

Daktyl

Kolczatka przede wszystkim jest źle zapięta - nigdy nie powinna być noszona jak zwykła obroża!
Korekty z kolczatką polegają na tym, że prowadzimy psa na zwykłej obroży, kolce zapinamy ciasno za uszami, przypinamy do drugiego końca smyczy (albo do drugiej) i kiedy pies ciągnie, stosujemy krótką korektę. I wtedy to dopiero działa. Kolce noszone jak korale nie dadzą zupełnie nic.

Można kolczatki popierać albo nie, ale przede wszystkim trzeba ich prawidłowo używać, jesli się już na nie decydujemy.

rybkawiedenka

Bardzo cenne są wadze rady. Nie mieszkam z psem, nie wiem do końca co się dzieje, widze go co drugi dzień. Nie wiem czy kolczatka którą akurat miał na sobie była założona na minutę przed moim przyjściem, czy 2h wcześniej. Pies w domu chodzi w klasycznej skórzanej obroży. Sama kolczatka jest zaciskowa, nie wiem czy tak powinna działać.

Nadal szukam mu domu.

imago

amadobo

Czytam poczatek tego wątku i widzę naszego psa sprzed 12 lat. My wzięliśmy psa, bo został podarowany kuzynowi weterynarzowi "za opiekę nad miotem" na naszą prośbę właściwie- a my chcielismy mieć fajnego futrzaka po smiercvi nierasowej suni.
Nie wiedzieliśmy, że to pies wulkan energi, ktory każdą okazję wykorzysta, by wejśc nam na glowę.
Gdy widzę tego bidulka w kolczatce, robi mi się niedobrze

Hmmm

Myślę, że ten pies nie ma wystarczającej ilości zajęc, nie jest wybiegany do tego stopnia, żeby w domu nie miec ochoty na ustawianie rodziny na wym slonych przez siebie pozycjach.
My jesteśmy ruchliwymi, aczkolwiek w dojrzałym, wieku, ludzmi i nasz Haker w młodości przebiegał z nami przy rowerach wiele kilometrów /jego rekord trasa Rowy-Kluki i z powrotem, oczywiście my mielismy na licznikach o wiele mniej/.Teraz kilka kilometrów to dla niego wielka wyprawa, ale to już wiek...
Nie chcę sie mądrzyć, bo pisze to wśród znawców tej rasy, ale pewnie mi przytakniecie, ze te psy raczej kochają jednego właściciela. Nasz uznaje męża za szefa a ja to własciwie taka pańcia, co go pogłaszcze i może być, a jak jej nie ma, to tez dobrze. No i dopiero na starość nasz Hakcio złagodniał tak, że stał sie prawie taki jak inne psy, chociac teraz tez pokazuje, że ma swoją wolę.
Bardzo żałuję, że nie moge wziąc tego pieska do siebie /nie moge tego zrobic naszemu staruszkowi, który toleruje jedynie odwiedziny kota córki/, ale z calego serca zycze, żeby znalazł dom energicznych i cierpliwych ludzi, ktorzy będa mieć na tyle siły, żeby dorównać pieskowi.
Powodzenia Kciuki