Strachliwy terier

mamba

Według rad przenoszę wątek mojej strachliwej Frotki z kawiarenki Smile

Przed chwilą dowiedziałam się, że rodzice sąsiadów na święta mają poświęcić królika w celach konsumpcyjnych, więc futro zwierza będzie.

Książki szukam na allegro ale nie mogę znaleźć :/ zajrzę jeszcze do empika Smile

Przyjmuję każdą radę doświadczonych terierowiczów Smile

mamba

Niestety książka przez Was polecana nie jest nigdzie dostępna Sad

Wermont

to ja się wpiszę, żeby dostawać powiadomienia, chociaż wiem, że można to "załatwić" inaczej... ja z uwagi na moją Malutką... wiele rzeczy udało mi się zlikwidować, ale niektórych niestety nie Sad

ale może wspólnymi siłami coś nowego się pojawi i nam się uda...

mamba

Przyznam się szczerze, że pierwszy raz się z czymś takim u psiura spotkałam. Dobrze, że się nie boi innych psów, no i psa polującego w niej odrobinę widać.Najgorsza ta cała reszta Rolling Eyes

aaaa...książkę znalazłam na dawnej tablicy, używaną Smile

Talviszon

Moja Talvi na samym początku jak do mnie trafiła, była kompletnym dzikiem, nie znała nawet schodów. Miasto z jego normalnym życiem było dla niej rzeczą kompletnie obcą, przez pierwszy miesiąc pracowałam nad tym, aby zaufała mi jako swojemu człowiekowi, dawałam jej posiłki wyłącznie z ręki, nie szczędziłam jej takiego głaskania, jakie zauważyłam, że lubi - drapanie między oczami, nad ogonem oraz po brzuchu. Nagradzałam smakołykami każde jej spojrzenie na mnie, każde podejście - i w tym przypadku jej zaufanie do mnie i przywiązanie postępowało lawinowo - i to do tego stopnia, że jak na początku bała się bliższego kontaktu fizycznego z człowiekiem, tak teraz, jak komuś zaufa, to wtula się w niego całym ciałem i zaczepia łapą i wycałuje całym uśmiechniętym pycholem. To wypracowanie chęci bliskiego kontaktu pomaga bardzo w stanach lękowych związanych z fajerwerkami.

Na samym początku zrobiłam jednak wielki błąd - zbyt wcześnie ruszyłam z planem odczulania na konkretne bodźce, stawiajac i psu, i sobie zbyt wysokie wymagania. I strasznie się dołowałam i martwiłam, że nic nie działa - bo jak maja działać na psa sygnały ze strony człowieka, których to sygnałów Talvi nie miała szansy poznać w swoim szczenięcym wieku, ponieważ prosto z hodowli trafiła na rok do kojca, gdzie miała za towarzystwo przede wszystkim inne psy? Ona nawet moje kroki obok niej przyjmowała ze strachem, kuliła ogon i uginała łapy Sad

Do przełomu przyczyniły się zajęcia z tropienia - dzięki nim Talvi zaczęła traktować maszerowanie na smyczy jako coś przyjemnego. I bardzo ją te treningi wyciszyły - do tego stopnia, że nawet, jak teraz się czymś zestresuje, czy przestraszy, to węszeniem potrafi się uspokoić. To był w zasadzie taki swojego rodzaju "klucz" do późniejszych drobnych i większych sukcesów Smile

Ostatnio trochę te treningi zaniedbałam, ale w najbliższym czasie wrócimy do nich koniecznie Smile

Przy pracy z psem lękliwym trzeba bardzo obserwować jego mowę ciała - tutaj bardzo polecam malutka książeczkę Turid Rugaas "Sygnały uspokajające". I praktykę - w obserwowaniu różnych napotykanych psów. Po pewnym czasie okaże się, że zwraca się uwagę na bardzo drobne niuanse mowy ciała. U mojej Talvi idealnym i bardzo czułym wskaźnikiem jest położenie ogona Wink

Jeśli jest czymś zestresowana, dodatkowo oblizuje się i węszy. Natomiast gdy stres mija z jakiejkolwiek przyczyny - następuje ZAWSZE otrzepanie się i po otrzepaniu ogon od razu idzie w górę - i to jest moment wychwalania psa i nagradzania, szczególnie, jeśli pies samodzielnie sobie ze stresem poradził Wink

To na razie tyle Wink

Talviszon

Aha - jeszcze jedno, bardzo ważne. Ze względu na fakt, że wiele terierów ma wąskie głowy, dla bezpieczeństwa polecam miękkie, taśmowe obroże półzaciskowe. Z normalnej obroży wąska terierowa głowa się wysmyknie, z szelek przy odrobinie sprytu terier też się uwolni.

Aleksandra Bobrowska

Nie wiem, czy moje doświadczenie w czymś Ci pomoże, ale Ethel od ok 3 roku życia panicznie bała sie fajerwerków. No i gdy idąc miastem coś huknęło, to ona odwrót i chciała do domu.No to ja komenda siad i po chwili zmieniałam kurs, ale nie na ten do domu, nie ten, w kierunku hałasu ale jakiś trzeci. To ją uspokajało.

frauka

Aleksandro a da się w ten sposób dojść tam gdzie się chciało? Very Happy

Może spróbować iść w hałaśliwe miejsce gdzie jest jakaś ławeczka, zabrać książkę. Sucz przywiązać do ławki, czytać książkę i ignorować strach psa. Nie mówić, nie rozczulać się. Jak się uspokoi to dać jakiś ulubiony smakołyk.

Ciekawie wygląda też sposób Aleksandry.

Aleksandra Bobrowska

Można dojść tam, gdzie się chciało, lecz okrężną drogą. Działało.

mamba

mamba

mamba

Talviszon

magnitudo

mamba

skórki od wczoraj w domu. Dobrze, że dokupiłam jeszcze kilka bo we Froci obudził się zabójca futerek Very Happy

Pierwsza porozrywana w kilka minut Very Happy

więc zainteresowanie jest. Od dziś spróbujemy na dworze Smile

Może zachowałam się trochę sadystycznie Wink

ale założyłam wczoraj skórę na kota i patrzyłam na reakcję psiura Twisted Evil

Na kocisku już nie była atrakcyjna Wink