Maleństwo i Swete

goranik

wszyscy jestesmy z Toba!

ela

my z Emilką również

carragan

Dziekuje.
Wciaz jakos ciagne,bo szczerze mowiac wciaz nie specjalnie realne mi sie to to wydaje.
No i rutyna gora - wciaz o pewnych porach ide do kuchni przyszykowac jego porcje lekow i dopiero w kuchni sie lapie,ze nie mam dla kogo tego robic...

zadziorny

bos

asher · Gość

Carr, nie dane mi było poznać Maleństwa, ale na zdjęciach widać, że on po prostu cieszył się życiem Smile

Na każdej fotce, nawet zamyślonej z jego pyszczydła biła radość Smile

Nic dziwnego, że działał na ludzi, jak lep Smile

carragan

Maleństwo to było po prostu Maleństwo...

axela

carragan

Minęło już 4.5 miesiąca.
Za 8 dni miałby równo 5.5 roku.

Lepiej w sumie nie jest, może tylko tyle, że potrafię przeglądać jego zdjęcia.
I nie ryczę.
No dobra, nie ryczę po prostu od razu. Wink

I zaczęłam w końcu systematycznie aktualizować te jego galerie.
Ironio losu - dopiero wtedy, gdy go nie ma, toteż słowo "aktualizacja" brzmi nieco... groteskowo...

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

coztego · Gość

Zajrzałam tu, i w tym samym momencie usłyszałam w radio "Gdy ktoś kto mi jest światełkiem..." Rolling Eyes

bos

Flaire

A ja, gdy myślę o Maleństwie, to myślę o naszych wspólnych wczesnych dniach na dogo (pamiętasz, jak go zaniedbywałaś? Laughing

). No i jeszcze, jak Was dopychałam, żebyście się w aucie zmieścili na Centralnym w Warszawie, gdy jechaliście do Wilna. Laughing

coztego · Gość

zadziorny

Niedobre pańcie

carragan

Och, tak, te czasy to są niezapomniane.. Very Happy

Nawet teraz, po latach, trudno się nie uśmiechnąć.

Pamiętam jak na dogo wyczytałam od osoby, której na oczy nie widziałam i która na pewno nie widziała na oczy Maleństwa po ukończeniu 7.5tygodnia (zakładam, że mogła go kiedyś tam zobaczyć u hodowcy, ale dam sobie rękę uciąć, że i tak nie przykułby jej uwagi), że mój pies nie chodzi z powodu tego, że go przekarmiam...

Pamiętam też oczywiście jak go zaniedbywałam...

Na duchu i ciele, co zresztą zawsze było u niego widoczne.
Do teraz mam głębokie wyrzuty sumienia i dwa razy w miesiącu chadzam do Częstochowy na kolanach w celu odkupienia win...
W końcu każdy skrajnie zaniedbany pies po naprawdę ciężkiej chorobie w miesiąc po ustąpieniu najpoważniejszych objawów (paraliż tylnich kończyn) wygląda tak :

po ponad 1.5 rocznej walce z kardiomiopatią tak :

a na 2 czy 3 miesiące przed śmiercią tak :

Pamiętam też hasło właśnie o zaniedbaniu psychicznym i fizycznym po wystawie w Spodku w 2004, gdy mnie z ringu wyciągnął.
Nie pamiętam, jak to wtedy tam leciało, ale brzmiało to jakoś tak, że widać, że nikt się nim nie zajmuje i że jest zostawiony zupełnie samemu sobie Laughing

Dziwne tylko, że stał się po tym zdecydowanie bardziej popularny... i to bynajmniej nie z powodu faktu, że był chodzącym obrazem nędzy i rozpaczy... Twisted Evil

A wyjazd do Wilna to był bardzo... pouczający...
Chociaż jeszcze lepiej wspominam nocowanie w kabriolecie przy minus kilkunastu stopniach w Nowej Rudzie.
Notabene, stałam autem na parkingu hotelu... Mojego hotelu, w którym był zamówiony dla nas pokój... Miły ciepły pokój... Twisted Evil

Oj tak, patrząc z perspektywy czasu człowiek z humorem podchodzi do tego wszystkiego co wówczas zabawne nie było.

Ogólnie jednak tamte czasy to teraz miło wspominam...
W końcu wtedy się wszystko dobrze skończyło (nawet doliczając do kompletu problemy z wypalonym przez weta przewodem pokarmowym oraz młodzieńcze zapalenie kości długich Wink

), i mieliśmy kilkanaście miesięcy przerwy nim znowu dostał po głowie od życia...