Airedale, skye i inne. Honorowe terriery

zach

Ale my tu gadu gadu, a może jakiś turniej?

Skoro mamy tyle pracujących airedale to dajmy sobie określony czas- ja nauczę mojego psa ciężkiej pracy psa wystawowego, a ktoś spróbuje się z ratownictwem? W końcu i to i to ciężka praca..

patrycjaf

Hej , hej ja tez przyjmuje wyzwanie Very Happy

Mozna sie tez w IPO zmierzyc jak kto woli ...
Oczywiscie bede sie scigac nie w konkurencji pieknosci ,ale jakosci przygotowania , ogladanie zebow , stojka i jeszcze koleczko lub dwa po ringu Very Happy

pozdrawiam

gonpak

aga_ostaszewska

magnitudo

fuka

fuka

I jeszcze Magnitudo wspomniała Makarona - ja nigdy nie zapomne jak kiedys pojechałam z Makaronem do Leszna- miał dziurę w nodze, można mu było tam ołowek wsadzic prawie do konca. Wziełam go nie myśląc, ze z nim wyjde na ring - kulał. Chodziło raczej o to, żeby konkurencja zobaczyła z jakiego powodu jest niepokazany.. Było pare powodów zeby go zabrac, zeby był z nami - i nie mogłam uwierzyć kiedy na miejscu sie okazało, ze Makaron przestał kuleć, jak tylko zobaczył, ze jest na wystawie. Co więcej, on się zaczał POKAZYWAC, widac było, ze chce isc na ring, ze pal licho noga - on zrobi swoje. Dla mnie to był czysty profesjonalizm. Oczywiście nie byłoby tego gdyby on nie lubił wystaw, ale on sie pokazywał tak, ze gdyby nie widoczna dziura w nodze - to nikomu by nie przyszło do głowy, ze jemu cos jest. Wiecej Tosia wzieła go potem na chwile zeby sie podszkolic pod okiem wybitnej nauczycielki i on z Tosia chodził jak marzenie, nie robił tego tylko dla mnie. On pracował i to ciezko.
Oczywiscie - teraz sie pewnie nasłucham, ze chorego psa zabralam na wystawe, ale dla mnie Makaron jest profesjonalista, ktory cięzko pracuje.
A przy okazji lubi swoja prace, ale Ludwiś tez by nie mial wynikow gdyby nie lubil swojej pracy.
I Magnitudo ma rację - Makarona wyprowadziłam tak, ze jemu wystarczy nie przeszkadzac - robi swoje. I jestem z tego dumna - bo zaczełam z nim pracowac, kiedy był dorosłym ukształtowanym przez innych psem i nie lubił wystaw.

zadziorny

magnitudo

magnitudo

Mokka

magnitudo

Wracając do dyskusji Wink

Parę lat temu w TV leciał kanadyjski, odcinkowy film o pracujących psach. Jeden z odcinków był poświęcony psom pracującym z dziećmi autystycznymi. Takich psów na świecie jest, jeśli się nie mylę, tylko 5. To co pokazali, to było coś niesamowitego i niewyobrażalnego- MISTRZOSTWO Very Happy

, ale jeden z odcinków traktował też o psach wystawowych w USA i muszę napisać -też MISTRZOSTWO.
AAAAALE ja nie życzyłabym ani jednego ani drugiego dla moich psiutów Wink

Podobał mi się natomiast psi-detektyw, który szukał zaginionych psich pupilków też MISTRZOSTWO Very Happy

fuka

Zach, z całym szacunkiem dla Jego Wysokości - jak czytam o Ludwisiu, to czasami myślę, ze Fuka nie byłaby od niego gorsza, ale my tego nigdy nie sprawdzimy - nie dlatego, ze ma 7 lat, tylko dlatego, ze jest moja i ja ją prowadzę, a ja jestem dobra w czyms innym.
Nie chce demonizowac wystaw - zdaje sobie sprawę, ze sa psy, które od pierwszej wystawy zachowują sie tak jakby spędziły całe życie na ringu i pokazują sie same bez wstępnego szkolenia. Nie wiem ile w tym zasługi genów, a ile odpowiedniego poprowadzenia, socjalizacji i więzi z człowiekiem. Nie da sie tego zmierzyc.
Wiem, ze w wielu duzych hodowlach na ringi trafiaja psy, ktore są piękne, dobrze zapowiadajace sie i bez większego nakładu czasu, łatwo daja sie poprowadzic na ringu. Bo jak masz kupe psów, a do tego sa one rasy wymagającej czasochłonnej pielęgnacji i obróbki - to tak jest najprosciej. Ale naprawde topowe psy - do tego nie wystarczy sama uroda i predyspozycja, potrzebny jest jeszcze człowiek, ktory z tym psem duzo pracuje - nie tylko nad jego sierscia, ale tez nad tym, zeby sie pokazywał naturalnie - jak gdyby sam z siebie - niezależnie od tego czy ma już dośc, czy jest chory, zmęczony, znudzony. Taki pies ciezko pracuje i jego handler tez. Tylko, ze ja nie mówie tutaj o psach, które pare razy były na ringu i nawet cos ugrały czasem. Mowię o psach, którym z racji ich wyglądu i ktoś poświecił wiecej czasu, nie tylko na obróbke, ale własnie na przygotowanie ich do ciezkiej i wydajnej pracy na ringu.
Tak mi tez jest smutno, ze tak mało airedali jest w rekach ludzi, ktorzy by z nimi zrobili coś wiecej niz tylko spacer wokół bloku. Ale problem nie jest w airedalach - tylko w ludziach, którzy tylko tyle im czasu poswiecaja. I trudno sie dziwic - bo do tego co Ty robisz - trzeba miec pasjei zrezygnowac z wielu rzeczy, zeby znależć czas na to co robisz. Wiem, ze sa inni, którzy maja takie zaciecie jak Ty, ale wyżywaja sie z innymi rasami - dlaczego - to Ty nam musisz odpowiedziec, znasz tych ludzi, srodowisko - wiec tylko Ty mozesz wiedziec dlaczego nikt poza Toba nie łapie sie za airedala.