Rozmnażanie - plusy, minusy i wątpliwości

Aisak

Witam
Przeczytałam ten wątek od deski do deski i uważam tę polemikę za bardzo pożadaną. Sama jestem włascicielką suczki stojacą przed dylematem sterylizować czy nie. Ja chciałabym na przykład wiedzieć o wszystkich (lub przynajmniej większości z tych ważnych) ew. zagrożeniach i ryzyku związanym z ciążą u mojej suczki , traktowanej w domu podmiotowo a nie przedmiotowo. Pomijam kwestie związane z odpowiedzialnością za szczenięta i ich los, bo to jest dla mnie oczywiste. Dziwi mnie jednak tak "wysoka temperatura" tej wymiany zdań i wyczuwalna wrogość w stosunku do Flaire. Ryzyko albo jest albo go nie ma w ogóle, a jesli jest to warto sobie z niego zdawać sprawę. To jest tak jak ze świadomym macierzyństwem i odpowiedzią na pytanie po co chcę mieć dziecko? Wiem, teraz posypią się na mnie gromy, ale co tam.
Mnie ta dyskusja mimo wszystko duzo dała.
Summa summarum decyzja o rozmnażaniu suki i tak należy do właściciela ale chyba nie jest grzechem wzięcie pod uwagę rad hodowcy?

equitana

Aisak, nie jest to niestety topik, gdzie wszyscy nowi uczestnicy forum witają się i przedstawiają ,ale i tak witamy Cię Cool

Aisak

Masz rację Equitano, dobre wychowanie zawsze powinno obowiązywać - Witam zatem wszystkich bardzo serdecznie

sortis · Gość

To jeszcze ja Very Happy

Wszystko zaczęło się chyba od wypowiedzi Flaire: "ciąża i poród suki są znacznie bardziej niebezpieczne niż u ludzi" , z której dowiaduję się, że ciąża i poród jest jakoś niebezpieczna i u kobiet i u suk.

Po mojemu i krótko: ciąża i poród u ssaków zwykła rzecz, tak się rozmnażają, czysta żywa natura.

Zdrowa, prawidłowo zbudowana kobieta nosi ciążę bez żadnego szumu i w ogóle zawracania głowy. Na koniec trochę bólu, byle bez histerii, i gotowe. Gdzie tu niebezpieczeństwo, gdzie ryzyko? Osobiście także dla mnie ciąża i poród nie były, (stwierdzam po fakcie), ani niebezpieczne, ani ryzykowne... Niebezpieczeństwo czy ryzyko jest wtedy, kiedy mamy do czynienia z jakąś patologią.

Analogicznie normalna ciąża i poród dla suki prawidłowo zbudowanej, zdrowej, będącej w dobrej kondycji to też sama natura, i nie bardzo widzę, gdzie tu niebezpieczeństwo większe niż u ludzi... te patologie...

O patologie u ludzi nie pytam, ale patologie suczej ciąży i porodu? Na ten temat chętnie bym się czegoś dowiedziała, czyli o tym, co stoi za przytaczanymi statystykami, bo sama o tychże patologiach za dużo nie wiem jako początkujący hodowca z bardzo niewielką praktyką, (w sumie razem wszystkiego 9 miotów i 35 szczeniąt od trzech suk rozjechało się po świecie). W praktyce nie spotkałam się z żadną patologią ciąży czy porodu, bo moje suki jak do tej pory nosiły ciąże oraz szczeniły się lekko i bez komplikacji. Stanowczo twierdzę, że żadna z ciąż i żaden poród, (stwierdzam po fakcie), nie były dla nich niebezpieczne.

czapla

Dla mnie ta dyskusja, jest rozgrywką personalną i w takie się nie lubię mieszać
Cały problem wziął się z niefortunnego stwierdzenia, że Mili nie ma jakiegoś planu hodowlanego.
I tak sobie sięgam pamięcią do mojego pierwszego miotu i pomysłu posiadania szczeniąt, też jako takiego planu nie miałam (chyba mnie wykląć należy)
Wyszłam z założenia, że kupiłam szczenię z rodowodem, zdecydowałam się pokazać ją na wystawach wg mojego mniemania - fachowcom, niech ją ocenią, bym miała pogląd czy to jest fajne stworzenie, może zobaczę samca, który mi się spodoba i będzie do niej pasował.
I nie robiłam założenia, że na pewno zejdzie mi przy porodzie, bo niby dlaczego od razu zakładać najgorsze Rolling Eyes

Młoda, zdrowa, zadbana suka, otoczona troskliwą opieką, wet pod telefonem. Organizm suki jest przystosowany do ciąży i porodu i w większości same sobie z tym świetnie dają radę. Oczywiście, zdaje sobie sprawę, że może coś iść nie standardowo, ale od tego jestem, czuwam i pomagam w razie potrzeb.
Uważam więc, że argument, ze suka może paść przy porodzie (choć zdarza się to bardzo rzadko) nie jest zbyt dobry przeciw rozmnażaniu.
Wczoraj spytałam mojego weta (z wieloletnią praktyką) ile miał przypadków śmierci przy cesarkach - odpowiedź, zero, a trochę ich robi.
A statystyki, no cóż, często zależą od zleceniodawcy Wink

, chyba, że nasi weci są sprawniejsi w ocenie i szybkości reakcji mimo gorszego sprzętu lub mamy twardsze suki Wink

Generalnie "życie to śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową", ale nie popadajmy w paranoję widząc wszędzie zagrożenie.

A żeby nie było - jestem za sterylizacją suk nie przeznaczonych do hodowli, kastracją, kopiowaniem, klejeniem uszu, bo ja to wogóle barbarzyńca jestem Laughing

Mili - Twoja suczka=Twoja decyzja Very Happy

I nikt mi nie powie, że szczyle to nie fajne przeżycie
Jeszcze cos chciałam napisać ale zapomniałam... Rolling Eyes

skleroza

a! gdyby mi te 10 lat temu ktoś tak w głowie namieszał, to może wyciachałabym Lucynę i dziś bym nie patrzyła w oczy Niunia czy Elanki - choćby dla tego warto było podjąć to ryzyko.

Terriermania

Terriermania

Terriermania

Zebra

Tak po kolei, przeczytałam topik od dechy do dechy w zasadzie dlatego, ze opowiedziała mi o nim Czapla.
Do niedawna jeszcze ja marnota, jakoś nie spieszyłam się z hodowlą i hodowaniem naszej rzadkiej i pięknej rasy, choć kerraki są ze mną ogromną część mojego życia- i suczydła wycinałam zdając sobie sprawe z ryzyka tych zabiegów oczywiście Wink

. Na krycie Semisi ukochnej mojej i nie tylko mojej Wink

zdecydowałam się po wielu rozmowach i nieprzespanych nocach i tak właściwie mogę chyba powiedzieć, ze zdawałam sobie sprawę z ryzyka i odpowiedzialności i kosztów i problemów i weta miałam umówionego 24 h na dobę , generalnie wydawałoby się, ze zrobiłam to z pełną świadomością, choć faktycznie same powiody krycia Semi były dośc powiedzmy "egoistyczne". Moje nerwy jakoś przetrwały ciażę , przy porodzie malo nie wyszły z szyn, a później to chyba miałam kryzysy poporodowy i macierzynski, czy cholera wie jak to nazwać. Jedno musze powiedziec, mimo ze warunki miałam takie sobie, ale starałam się je jak najbardziej dopiąc do potrzeb , to sam czas już później był wspaniały poporstu i ani przez moment nie żałuję, że Semisia miała dzieci, o biegającej u Czapli w domu Shelbi nawet nie wspominając, bo to już byłby słowotok.
Co do całości, to faktycznie dyskusja przeradzała sie momentami w słowne "bitki", a ja myślę, ze dużo fajniej byłoby, gdyby takie osoby jak Mili i ja równiez mogły od bardziej doświadczonych kolegów i kolezanek usłyszeć wszystkie za i przeciw rozmnażaniu i hodowli, kwestiach odpowiedzialnego doboru rodziców, mądrego rozmanżania, czy wogóle powiększania populacji psów, (bo ja jednak myślę, że samo to, ze nasze psy są rasowe, to niekoniecznie predysponuje poszczególne osobniki do rozmnażania) , także problemy dotyczące kosztów zwiazanych z obsługą porodu, jeżeli suka sama nie jest w stanie urodzić, późniejszymi kosztami odchowania miotu, problemów z maluszkami i mądrym wyborem przyszłym właścicieli.

Zebra

Myślę, że topik jest jak najbardziej potrzebny i mimo wszystko dobrze, ze powstał, choć z tego co zrozumiałam z całego początku, to właściwie Mili kwestię rozmnażania swojej suni pozostawiła czasowi, warunkom i chyba takze temu czy będzie ona w jakiś sposób przydatna w hodowli, a nie tylko temu, że może mieć to będzie miała, no ale może źle to doczytałam....
Właściwie każdy tutaj kiedyś zaczynał, chyba nikt z nas wiedzy kynologicznej i hodowlanej nie wyssał z mlekiem matki i każdy ma jakiś początek swojej przygody z hodowlą, więc może raczej dzielmy się wiedzą i pomagajmy sobie , jak każdy umie chce i może oczywiście, bo chyba o to w tym forum także chodzi.

beata

Magnitudo ,Euqitano ,Czaplo ,Zebro , Sortis ,popieram Wasze jakze rozsadne i wywazone slowa w kazdym Waszym poscie - a przeczytalam od deski do deski dzisiaj.
Biedna Mili , Flaire potrafi zniechecic do przedsiewziec w przyszlosci.
Faktycznie tak jak dla mnie zabraklo mi ze strony Flaire serdecznego przyjecia KANDYDATKI na hodowce i w zwiazku z tym wielu serdecznych rad i wskazowek na przyszlosc.
Ja osobiscie nie wdam sie w ta dyskusje ,bo do dzisiaj pamietam wsciekly atak na mnie kiedy tylko NAPOMKNELAM o MOZLIWOSCI krycia Jagusi --- a przeciez szkoda aby WZORCOWA wedlug sedziego miedzynarodowego suka zeszla bezpotomnie ,dzisiaj zdrowa i wesola ,rozrabiajaca jak pijany zajac.
Problem tkwi w tej chwili nie w Jagusi ,jej zdrowiu,wecie ,mozliwosciach bytowych szczeniat ---tylko w braku moich sil i niepokoju potem o szczeniakiw jakich domkach beda - przykladem moze byc Matylda z jednym swoim pieskiem z miotu.
Pozdrawiam wszystkich. Laughing