Jak to jest mieć dwa psy?

Anisha

Pytanie kieruję do właścicieli "podwójnych zestawów" - co tak naprawdę jest fajnego w posiadaniu dwóch psów, a nie jednego? (nawet nie czuję jak rymuję Razz

) Już wiele razy z taką opinią się spotkałam, ale tym razem chciałabym wiedzieć konkretnie - dlaczego DWA są lepsze niż jeden? I może jednak nie jest to opcja dla każdego? Rolling Eyes

Nie ukrywam, że czasami chodzi mi serdelka po głowie Wink

(za jakiś czas, np. póltora roku) , poza tym wiem, że Hanik chce drugiego foksa, Gosia maliniaka do pary z Białą, czyli jest nas już trochę Very Happy

i chociaż nie mogę mówić za dziewczyny, ja chętnie posłucham "za" i "przeciw" dwóch psów w domu.

Piszcie szczerze, jak na spowiedzi.... Very Happy

I z góry dziękuję za wszelkie opinie.

Flaire

coztego · Gość

To może ja zabiorę głos jako pierwsza Laughing

Po pierwsze i najbardziej na plus - jest dwa razy więcej miłości Very Happy

Po drugie piesy we dwójkę o wiele mniej się nudzą, właściciele dwóch psów też

Każdy pies jest inny, więc radości, niespodzianek i kłopotów jest dwa razy więcej Smile

Wychowawczo jest trudniej, bo niestety psy od siebie nawzajem przede wszystkim łapią złe nawyki Twisted Evil

Jak wiadomo, Maciej trafił do mnie przypadkowo, chciałam małego serdela. Ale serdela chciałam nie wcześniej niż za jakieś 3-4 lata, jak Kreśka będzie miała ok. 7. I tak miałam szczęście, że Maciej przyszedł w chwili kiedy kończyłam z Kreską szkolenie, bo jednak trafił na jej dobry okres Wink

Jak dla mnie jest to opcja dla każdego, kto psy kocha i gotów jest poświęcić się psom jeszcze trochę bardziej. Ale decyzję o kupnie drugiego psa podjęłabym dopiero, kiedy pierwszy byłby dojrzały, w miarę stabilny i ułożony Wink

coztego · Gość

Nie mam szczęścia do bycia pierwszą Laughing

magnitudo

co ja tam będę długo pisać Wink

miałam jednego psa było super Very Happy

sprawiłam sobie drugiego było super, super Very Happy

sprawiłam sobie trzeciego iiiiiiiiii więcej nie chcę, mam 2 ręce do głaskania, karmienia i przede wszystkim wychodzenia na smyczy Twisted Evil

wiem jednak jedno, że zawsze będą dwa psy Very Happy

a Józia

słodycz całuśna i diabełek kochany,więc i tak jesteśmy szczęśliwi, że jest i ta trzecia Very Happy

Jaśka

A ja mam całe życie od 1 (tak do ok.10 roku życia) do 4 psów. W kwestii ilości podzielam zdanie Magnitudo - 2 psiska to optymalny zestaw. Człowiek ma wciąż nad takim małym stadkiem kontrolę, a psy nie czują się samotne. To, że jeden uczy się od drugiego to wiadomo, że przeważnie złych nawyków- nie do końca się zgadzam. Jaśka jest chyba najspokojniejszym Bennevisem dzięki wychowywaniu przez Podenka (wcielenie łagodności), pnatomiast Podenek nie nauczył ją polować tzn. gonić goni ale nie morduje.
ps.
Gdy miałam 4 psy to podzieliły się one na 2 „gangi” (podział ze względu na wiek psów) i oba zespoły zdawały się nie dostrzegać istnienia „konkurencji”.

Czarna

Anisha bardzo dobry pomysł z tym tematem!!! Ja też całkiem poważnie myślę o drugiej rudej Very Happy

Spodziewam się, że konkurencja do miski, do aportu, do pływania i ....do wszystkiego, działa " w podwójnych zestawach" choć trochę mobilizująco Wink

???

Anisha

zach

Są plusy i minusy.

Plusy, bo jak wcześniej było napisane co dwa psy to nie jeden- dwa serducha, dwa charaktery, dwie osobowości, dwa razy więcej do ściskania, miziania i całowania. Super temat do obserwacji- dla mnie to ciekawsze niż telewizja- patrzeć na psie relacje- jak się witają, bawią, iskają, przytulają. Mnóstwo cudnych momentów.

Minusy też są.
Zaczynają się od momentu, kiedy któryś z psów wymaga opanowania, a robiąc to trzeba jeszcze pilnować drugiego. Przywołanie jak najszybsze w każdych warunkach dwóch psów zawsze jest trudniejsze niż jednego, dłużej się też dopina smycze i trzeba więcej przebicia by trafić do nakręcających się pustych mózgownic.. Kolejne schody są kiedy jeden z psów zachoruje i teraz każdy potrzebuje innego rodzaju spacerów.. Kiedy chce się trenować coś z psem, a wtedy to znaczy, że musi mieć zarezerwowany czas wyłącznie dla siebie. Kiedy trzeba zostawić je komuś na wyjazd..

To jest tak jak z jednym psem- są fajne i nie fajne momenty- tylko tu się mnoży razy dwa.

Gorzej się robi jak się nie ma odpowiednich możliwości czasowych, a czasem finansowych. Ja niestety doszłam do momentu, że żałuję, że mam dwa psy, właśnie ze względu na brak czasu Sad

Wermont

ja ostatnimi czasy miałam po 2 psy w domu. w pierwszym przypadku Zara, totalne ADHD... wydawało się, że niewiele od Salmy przejmie... teraz mieszkają osobno... Zara nabrała podobno bardzo wielu zachowań Salmy (obsczzekiwanie pieńków, pomników itd.) czego tutaj w Gdańsku nie robiła... i próbuje się miziać, jak Salma, tylko chyba nie zdaje sobie sprawy, że jest dużo większa Wink

... ale ona była młodsza od Salmy... a mój pies też do najmądrzejszeych nie należy... jednak jak zostawały same, to zajmowały się nie sobą, ale brojeniem razem (raz wróciłyśmy z siostrą do domu, psy nie przyszły się przywitać. dlaczego? ano na środku pokoju stał OTWARTY słoik z czekoladą do smarowania i Salma miała w nim prawie całą mordkę... a na pewno nie dałaby rady tak otworzyć pyska, żeby go otworzyć, to musiała zrobić Zara). chyba jakoś się porozumiewały...
a drugie psisko, Kluseczka (bo już nie umiem o niej inaczej pisać), szkotka... jest niesamowita. mimo tylu przejść (błądzenie koło obwodnicy), skrzywienia psychicznego (chyba nikt wcześniej nie drapał za uszkiem, nie głaskał)... siła spokoju... i jedno, co od Salmy jej troszkę przeszło, to zainteresowanie zabawkami psimi (tego chyba niestety też nie miała Twisted Evil

)... no i tak po dwóch dniach, jak widziała, że zbliżanie się człowieka do psa nie oznacza tylko i wyłącznie kary, ale może też być zwiążane właśnie z głaskaniem... tupała tymi swoimi łapiętami... a podczas głaskania tak śmiesznie wysuwała jęzorek... jak zostawały w domu nic się nie działo, żadnego szczekania, piszczenia... Salma była tego nauczona... a Kluska chyba nie. Ale przyzwyczajałam ją i szybko dobrze poszło... no i pozwalała sobie robić wszystko z sierścią... ale też zaczęłam od tego, że najpierw Salma, pochwały... potem Kluska, po kąpieli, wytarta... ja wiem, że teriery są samodzielne, mają swoje zdanie itd. ale szkotka pod tym względem przeszła wszystko... jednak czasami dało się zauważyć (pomiędzy szkocimi zawieszeniami Wink

), że obserwuje, co Salma robi, co psu wolno... może to też coś dało... nie wiem.
mi się marzą dwa psy, ale niestety, na razie mogę służyć tylko za tymczas dla różnego rodzaju bidul schroniskowych... tylko, żeby się człowiek tak do nich błyskawicznie nie przywiązywał Sad

ufff... się napisałam... jedno tylko mogę dodać, moim marzeniem są dwa westy... i kiedyś je na pewno będę miała.

bzikowa.

Bardzo ciekawy temat! Chętnie poczytam jako że i ja planuję drugiego psa... też białego, też teriera, ale nie westa a parsona (ew. jacka), u mnie schody już się zaczęły - szukanie hodowli NieOK

Dla mnie to czarna magia. No i marzy mi się też stadko westików ale na razie spróbuję z inną rasą.

Piszcie piszcie Very Happy

zadziorny

Mam dwie psice z powodu, o którym pisała już Flaire - nie chcę zostać już nigdy bez psa Rolling Eyes

. Dwa psy się lepiej chowają. To nieprawda że uczą się nawzajem jedynie złych zachowań. One się uczą błyskawicznie wszystkiego. Nie ma wielkiej różnicy w nakładzie pracy jaki musimy poświęcić jednemu i dwóm psom. Można wychodzić z nimi jednocześnie. Razem je kąpać i podawać posiłek. Nie zajmują też dużo więcej miejsca w łóżku niż jeden osobnik Very Happy

. No i najważniejsze - możemy jednocześnie miziać z TZ każde swojego piesa

magnitudo

Profian

Dwa psy mogę wypuścić na ogród i się nawet wspólnie bawią, raz mądrzej raz mniej ale bawią. We dwójkę rzadziej też chodza w "teren", czyli wieją w pola albo do pobliskich domów. Bo ani Kaja ani sznaucer Tyson nie pójdzie osobno jeśli drugie ma inne plany i siedzi przed domem czy na tarasie. Podejrzewam, że samotnego psa bym tak nie miał pod domem, albo by się nudził i z nudów wykopywał drzewka albo poszedłby w świat na zwiedzanie (choć to zależy też od płci pewnie). No i dwa psy teraz śpią w kotłowni na jednym posłaniu obok siebie. I raźniej im i cieplej. A pojedynczego psa nie miałbym serca tak zamykać tam na noc Very Happy

adrianas_dogs

Anisha - dwa psy to dobre rozwiązanie dla troszkę leniwych Laughing

Wychodząc na spacer nie musze kombinować jak zabawić psa, nie muszę zabierać piłeczek żeby pies się fajnie bawił. Moje sucze świetnie zajmują się same sobą. Na ich gonitwy i zabawy w odbieranie patyka mogę patrzeć godzinami, a z aparatem w ręku moge "polować" do woli na ciekawe ujęcia Smile

Moim zdaniem dwa psy są szczęśliwsze niż jeden pod warunkiem oczywiście jeśli się ze soba zgadzają.

Minusy: w przypadku szorstków największym minusem jest podwójne trymowanie Twisted Evil

. Poza tym dwa psy to dwa razy większe koszty utrzymania i większy problem w momencie wyjazdu np. na wakacje niezależnie od tego czy jedziemy z psami czy bez.