SPRZEDAŻ SZCZENIĄT - jak uniknąć problemów

Bona

No i oczywiście sprawa najważniejsza - ile czasu nowy właściciel psa jest w stanie poświęcić mu dziennie, zwłaszcza na początku. Czy jest w stanie wziąć sobie choć kilkudniowy "urlop macierzyński" na opiekę nad psinką.

iizolda

No to co piszesz to są wlaśnie te czynniki których jest cała masa - i dlatego o generalizacje trudno - ja natomiast wiem że mój następny pies - choć mam nadzieje że nie będzie to za szybko - będzie miał 9tygodni jak wezmę do domu Smile

imago

Ja wzięłam Flopi jak miała skończone 7 tyg., "urlop macieżyński" miałam 1,5 mies (tak się złożyło). Problemów z kontaktem z psami Flopi nie ma żadnych, nie jest agresywna, nie jest bojaźliwa, jest kochanym psiakiem Ach

herba

Wermont

z Salmą też siedziałam trochę w domu, też z różnych powodów... a miała 4 miesiące i 1 tydzień, jak ją wzięłam i urodziła się, a potem wychowywała się w fajnym domu... Salma jest mądrym, w miarę grzecznym terierem...
Malutka miała 5,5 miesiąca, za sobą przejścia i czas, jaki spędziła u goranik... to ostatnie na pewno dużo dało w jej poprawnej socjalizacji, bo nie wiem, czy poradziłabym z nią sobie, jakby od razu do mnie trafiła...
a to, co napisała Magnitudo... coś w tym jest, Malutka młodszym psem i jest właśnie takim słodkim szczeniaczkiem nadal, mimo, że ma prawie 2,5 roku Smile

zadziorny

Bona

Chcieć to móc.

Przyjęło się , że najlepiej kupować małego szczeniaczka - chyba tylko dlatego, że taki mały, śliczny, wesoła kulka. I jeszcze im bardziej puchaty tym ładniejszy.

A co z niego wyrośnie? Czy nowi właściciele potrafią zadbać odpowiednio o jego rozwój, zwłaszcza psychiczny?
Jak nie poradzą sobie jest potem szukanie nowego domu.
Nie każdy nadaje się na właściciela psa.

Z mojego podwórka:

Mirka odebrałam właścicielowi w wieku 2 lat. Bał się wszystkiego: szczotki, mopa, podniesionego głosu, bał się jeść w tym samym pomieszczeniu co moje suki, bał się wejść do domu, bał się wszystkiego! Miał strupy po ranach. Żebra wystawały.

7 tygodni ciężkiej pracy mnie kosztowało aby zrobić z niego normalnego erdela. Jak po ok 3 tyg. zaczął siusiać jak mały szczeniaczek nie podnosząc nogi wiedziałam, że uda mi się. Miałam wówczas stado szczeniąt więc i dla niego znalazło się u mnie miejsce. Był bardzo delikatny i bawił się z nimi już po kilku dniach pobytu u mnie.
Po 7 tyg. znalazłam mu nowy dom i wspaniałych ludzi. Wyszedł ode mnie jako zdrowy psychicznie, pewny siebie, odkarmiony samiec. Dziś jest wesołym erdelem z temperamentem teriera, kochającym i kochanym.
Właściciele są bardzo z niego zadowoleni.

Tak więc nawet i z 2-latka po przeżyciach można uzyskać wspaniałego psa ale trzeba chcieć no i włożyć w to sporo pracy a przede wszystkim miłości.

Ale za to jaka satysfakcja!!!

Gaja

Moim zdaniem nie jest takie istotne w jakim wieku bierze się psa do siebie, tylko w jakim stopniu znamy się na psach.
A przede wszystkim to jestem ZA jakimiś testami sprawdzającymi dla przyszłych właścicieli psów-czy się nadają na właścicieli. Coś takiego oszczędziłoby wiele psich istnień ... Nie wszyscy powinni mieć tą przyjemność jaką jest posiadanie psa!

Terriermania

Te testy dla właścicieli powinni wprowadzić zamiast listy groźnych ras.

Gaja

iizolda

herba

magnitudo

Bona

Gaja

Widzę, że wszyscy macie na ten temat takie samo zdanie...
Kciuki

Ciekawe, czy dałoby się coś takiego naprawdę wprowadzić w życie?
Hmmm