Byłam w Chinach !

Sirion

Na parterze jest muzeum historii Szanghaju. W sumie bardzo interesujące. Na dole kolekcja rozmaitych pojazdów.

Stary samochód

Tramwaj z lat dwudziestych XX wieku.

Riksze

Ślubna lektyka, jaką w dziewiętnastym wieku zamówił pewien bogaty kupiec na ślub swego syna.

Sirion

Reszta muzeum to korytarze uformowane jak uliczki w starym chińskim mieście, a w bocznych pomieszczeniach scenki przedstawiające życie ludzi.
Pierwsze pomieszczenia ilustrują zajęcia ludności wiejskiej.

Fascynuje mnie tu to dziecko w szafliku (?).

Dalej sklepy rzemieślników.

Wnętrze starej apteki.

Uliczka.

Oryginalny kamień graniczny oznaczający dzielnicę europejską.

Palarnia opium

Ostatecznie fortuny wielu Europejczyków tutaj w XIX wieku wyrosły na handlu opium. O nie toczono też wojny w Chinach.

Model Bundu z przed wojny, z jego złotych czasów. Wtedy giełda w Szanghaju była trzecia co wielkości na świecie po nowojorskiej i londyńskiej.

Ja przed wejściem do wieży.

Sirion

Obok wieży jest akwarium. Lubię takie miejsca.

Na początek jest ekspozycja zwierząt żyjących w Yangzy. Niestety, różowy delfin z tej rzeki jest przedstawiony tylko na zdjęciu jako zwierzę już wymarłe. Od chyba 20 lat nikt go nie widział.....

Węgorz z tej rzeki.

Aligator chiński

Salamandra olbrzymia, która żyje w Chinach (dobry metr długości).

Dalej są rozmaite morskie stworzenia.

Ryba piła.

Jakieś inne rybki

Foki

Pingwiny

Szkrzypłocze z Pacyfiku

Wielkie kraby o pajęczych nogach.

Sirion

Rybki tropikalne

Fascynują mnie przezroczyste meduzy, które wręcz tańczą w osobnym zbiorniku.

Dalej idzie się tunelem pod akwarium, a ryby pływają nad głową.

Żółw karetta

W sumie po akwarium, które widziałam w Lizbonie, to to rozczarowuje mnie lekko.

Sirion

Z akwarium trafiam do cichego parku skąd widać znowu wieżę.

Dziwne gęsi z garbami nad dziobem.

No i na dziś koniec. Jadę do hotelu. Musze się wykąpać, przebrać, bo czeka mnie obiad konferencyjny.

Widok z mojego hotelowego okna w dzień.

Sirion

Zbiórka pod centrum koferencyjnym. I autobusami jedziemy do przystani.

Szanghaj to wielki port.

Jeden z dwu mostów przez rzekę.

Czekamy na statek i z nudów fotografuję co się da.

No i pierwsze rozczarowanie. Na przystani stoi ten ozdobny statek, który wcześniej pokazywałam. I odpływa. A po nas przypływa rozpaczliwie nowoczesny wycieczkowiec.
Drugie to sam obiad. Zwykły samoobsługowy szwedzki stół jak lunche na konferencji. Tyle że można usiąść przy stołach normalnie.
I trzecie - miała być chińska muzyka. A śpiewa jakaś panienka standardy jazzowe.... Sad

Tu ja na tym obiedzie.

Sirion

Całe to rozczarowanie rekompensują nocne widoki Pudongu i Bundu.

julianna heczko

[quote="Sirion"][color=blue]Idę do hotelu innymi nieco uliczkami. I tu z chodnika wyrasta rzeźba. Pani z córką patrzą na wieżę Oriental Pearl, a pan ogląda widoki za nimi.

...uczta dla oczu ta Twoja relacja, dzięki Very Happy

...a powyżej na zdjęciu rzeźba przedstawia osoby raczej nie chińskiego pochodzenia, czy tak rzeczywiście było, czy tylko ja nie widzę dobrze, jeśli to nie Chińczycy, to kto??? dziwne, może to coś oznacza? Wink

Anisha

WOW, te ostatnie nocne zdjęcia Pudongu i Bundu - REWELACYJNE !!!

Sirion, a jak tam jest z psami? Widziałaś na ulicach jakichś ludzi ze swoimi zwierzakami? Bo o ich udział w menu boję się pytać... Rolling Eyes

Hanik · Gość

Super relacja Very Happy

Aż chce się tam być...

Sirion

A i owszem psy widziałam. Najwiecej dychawicznych pekińczyków i takie mieszańce w typie szpica. Także mopsa, china, kilka collie. Wszystko zadbane, nawet kundelki, na spacerach z państwem.

W menu to one wystepują lokalnie w zupełnie południowych Chinach, głównie na uczcie ślubnej. No i w Korei. Tam wierzą, że gulaszyk z psiego mięska podnosi potencję.

Ci ludzie z pomniczka to Europejczycy - podziwiają osiągniecia Chińczyków. Jeszcze parę podobnych było na promenadach.

julianna heczko

Ci ludzie z pomniczka to Europejczycy - podziwiają osiągniecia Chińczyków. Jeszcze parę podobnych było na promenadach.[/color][/quote]

...tak myślałam, ale dla mnie to dziwne, no co kraj , to obyczaj... Wink

Sirion

Juliana, a mnie takie rzeźby nie dziwią w ogóle, bo w Łodzi na Piotrkowskiej jest trochę takich. Przedstawiają znanych Łodzian i wyrastają wprost z chodnika.

Ravena

Sirion - przeczytałam, obejrzałam i teraz nie zasnę!
Wspaniała relacja - dzięki! Very Happy

zadziorny

Fascynująca relacja

i ekstra foty Super