Foksik - nie taki zwykły foksterier

halcia211

Maniek jest bardzo chory

Jedno oczko to mu tak wysadziło, że hoho, z drugim też nie lepiej

I ledwo stoi – co trochę nim zarzuca

Jego państwo zaraz z nim do lekarza jadą

Bo te oczka mu wysadziło chyba od nadciśnienia – tak przez telefon doktor powiedział

halcia211

I kazał go przywieźć, żeby czasem Maniek jakiegoś wylewu nie dostał. Ależ go ta głowa musi boleć, nie? Mój pan jak ma wysokie ciśnienie to go bardzo głowa boli. Nie płacz Kubusiu, Maniek nie umrze, pan doktor go uratuje

No i pojechali z Mańkiem do doktora, a my idziemy po chlebek

Jeszcze po drodze takiego pieska spotkaliśmy

Ale jego pan jakiś nerwowy jest – nie dał nam się obwąchać tylko odszarpał tego pieska

Dlatego nie zdążyłem z nim pogadać niestety

halcia211

Moja pani to mi nie zabrania się obwąchiwać z żadnym pieskiem, no chyba, że któryś do bicia się rzuca – to wtedy trudno

A tutaj grzecznie pod sklepem czekamy

Aż pani zakupy zrobi

Bo jak sam z panią na zakupy idę, to na ręce mnie bierze, nigdy jeszcze mnie samego pod sklepem nie zostawiła

A teraz to pańcio pilnuje, żeby nas nikt nie ukradł

halcia211

O, już idzie nasza pani z zakupami

Wracaliśmy już do domu, a tu słyszę szczeka jakiś piesek zamknięty w samochodzie

Dobrze, że auto w cieniu stoi

O, jest właścicielka

To koleżanka mojego pańcia

halcia211

Zaraz wypuści swojego pieska

Z auta pułapki

Śmiertelnej pułapki dodam

Na moment go tylko zostawiła podobno

Moja pani jej wykład zrobiła

halcia211

Na temat piesków zamkniętych w samochodzie

Podobno piesek brudny i pachnie nie najlepiej

Dlatego go do sklepu ze sobą nie wzięła

I tylko moment jej nie było, a auto do cienia postawiła

No mimo wszystko, tak nie wolno – mógłby się piesek udusić przecież

halcia211

A jak auto stoi to okna otwarte też nie pomogą

Oj wkurzyła się moja pani jak nie wiem co

Na pańcia koleżankę

Miejmy nadzieję że to było po raz pierwszy i ostatni

A my możemy spokojnie iść do domu

halcia211

Z nadzieją że się jeszcze z tym pieskiem nie raz spotkamy, ale już w innych okolicznościach

W domu chwilę odpocznę

Bo obiadek zjadłem przed chwilą

To nie będę przecież z pełnym brzuszkiem ganiał

Żeby mi się czasem żarełko nie cofnęło

halcia211

Bo ja bardzo nie lubię jak mi się cofa

Poczekam aż mi się w brzuszku trochę uklepie

Nie śpieszy mi się, mam czas

Tylko oczka jakieś ciężkie mi się robią

I głowa jakaś ciężka mi się robi

halcia211

I wszystko odpływa łagodnie gdzieś daleko chrrrrr

Dobra, koniec tego spania

Tak się przeciągałem, że na brzuszek mnie przeważyło, dobrze że miękko było bobym sobie jeszcze jajka rozbił, nie?

Dopiero by bolało

I nawet nie mógłbym powiedzieć co mnie boli bo dopiero by się śmiali ze mnie wszyscy

halcia211

A tego to bym nie zniósł

Bardzo nie lubię jak się ktoś ze mnie śmieje

– ze mną, tak – ze mnie , nie

Po prostu cierpiałbym w milczeniu

Odreagowałbym zagryzając Kubusia

halcia211

I udawałbym , że wszystko jest w porzo

Bo my, teriery to twardziele jesteśmy

Jak przez mgłę pamiętam jak mój tatuś zawsze mi powtarzał : pamiętaj Foksik – zesraj się a nie daj się – i tego się trzymam i się nie daję dopóki mogę

Podskubała mi moja pani brzuszek

Pod bródką

I trochę plecki

Aha i mordysię jeszcze, nie wiem czy to widać dokładnie

halcia211

I sposobem mnie ogląda do woli z każdej strony

Znaczy się sposobem czyli „na marchewę” z której wzroku nie spuszczam

Ja z marchewy a pani ze mnie

I mnie doskubuje co trochę

Łapiąc za to co odstaje

halcia211

Żeby się tylko czasem nie rozpędziła i nie wyrwała mi tego co potrzebne, nie?

Jestem taki zaaferowany aportowaniem, że mógłbym nie poczuć co też mi pani wyrywa

Odstającego i dopiero by było

Ta marchewa to mnie normalnie hipnotyzuje

Adin, dwa, tri – zaraz odlecę haha

halcia211

Taki byłem marchewą zakręcony

że dopiero teraz widzę jak mi pani brzuszek ogołociła z futerka

O, widzicie? prawie golusi

Będzie mi po podwoziu wiatr hulał jak nie wiem co

Że o gołym ptaszku nie wspomnę